آمیلاز آنزیمی است که توسط بافت های مختلف ساخته می شود و از نظر ساختمانی از چند نوع ایزو آنزیم مختلف تشکیل شده
است. آمیلاز(P) عمدتاً در پانکراس و آمیلاز(S) عمدتاً در غدد بزاقی تولید می شود. آمیلاز یکی از آنزیم هایی است که در پانکراس تولید می شود و در هضم کربوهیدرات ها نقش دارد. این آنزیم از مجرای پانکراس به داخل اثنی عشر ترشح شده و به هضم کربوهیدرات های غذایی در اثنی عشر کمک می کند. همچنین این آنزیم توسط برخی دیگر از ارگان ها مانند غدد بزاقی نیز تولید
می شود.
این آزمایش برای تشخیص و کنترل دوره ی بالینی پانکراتیت استفاده می شود و برای بیماران دچار درد حاد شکمی از جمله تست هاى تشخیصى مهم برای پزشک مى باشد.
اگرچه آمیلاز آزمایش حساسی برای اختلالات پانکراس می باشد ولی آزمایش اختصاصی برای آن نمی باشد و بیماری های غیر پانکراسی دیگری می توانند موجب افزایش آمیلاز در سرم شوند.
۱. آسپرین، دگزامتازون، اتیل الکل، آمینوسالیسیلیک اسید، کورتیکواستروئیدها، آزاتیوپرین، متیل دوپا و قرص های ضد بارداری داروهایی هستند که ممکن است باعث افزایش سطح سرمی بالای آمیلاز شوند.
۲. گلوکز، سیترات ها، اگزالات ها و محلول های دکستروز IV می توانند موجب کاهش سطح سرمی آمیلاز شوند.
